Als je visueel bent ingesteld dan krijg je gemakkelijk beelden, maar dit is niet voor iedereen zo. Je kunt ook informatie krijgen door woorden, door gevoelens of gewoon door wat je weet of ervaart.
In onze cursussen maken we veel gebruik van visualisaties. Het is een krachtige manier ‘eigen’ ervaringen te onderzoeken. Veel van onze conditionering ligt nu eenmaal verborgen onder een dikke laag van overtuigingen waarvan we niet doorhebben hoe groot de invloed is. Door gebruik te maken van visualisatie technieken kan je door deze lagen heen prikken en onderzoeken.
Maar wat als je visualiseren moeilijk vindt? Het is niet dat je het nooit hebt gekund. Denk aan de bekende uitspraak: ‘Denk niet aan een roze olifant’ En wat gebeurt er dan? Precies! En als kind heb je een levendige fantasie. We verliezen die kunst doordat we al vrij jong leren om vooral het denken te stimuleren of gevoelens weg te redeneren.
Maar het goede nieuws is: Visualiseren kun je (weer) leren!
Met enige oefening is het mogelijk om je beeldend vermogen te trainen. Belangrijkste is om het niet af te willen dwingen. Moeten roept alleen maar weerstand en frustratie op. Dus hoe dit aan te pakken?
Begin eenvoudig. Noteer voor jezelf een stuk of 10 voorwerpen en kijk of je daar een beeld bij kunt oproepen. Laat het spontaan gebeuren en probeer er niet te hard aan te werken, want dat stimuleert alleen maar je denken of je ondermijnende gevoelens. (‘Zie je wel, ik kan het niet’) Als er niets komt ga je naar het volgende voorwerp.
Hetzelfde kun je doen met personen, schrijf 10 namen op van mensen die je al dan niet persoonlijk kent. Laat van die personen dan een beeld opkomen. Nogmaals laat het spontaan gebeuren, maak er een spelletje van.
Doe deze oefening een aantal dagen (of weken) achter elkaar. Met andere voorwerpen of personen. Het is goed mogelijk dat wanneer je bepaalde beelden krijgt dat er meteen ook herinneringen of gevoelens bij je komen. Laat het maar gewoon toe maar voor nu hoef je er niets mee. Bij het doen van deze oefening is de valkuil dat je afgeleid raakt door gedachten of wegdroomt. Dat is niet erg, merk het op en breng jezelf weer terug naar wat je aan doen bent. En grappig genoeg, wegdromen is ook een vorm van visualiseren.
Het terughalen van bepaalde situaties of episodes uit je leven kan ook een manier zijn om beelden op te roepen. Met wie en waar was je ook alweer? Begin met kleine stapjes en breid de beelden steeds meer uit. Hoe zag je er toen uit? Hoe zag je omgeving eruit? Als je niet direct beelden krijgt kan je misschien wel de bijbehorende gevoelens of ervaringen terughalen en dit weer vertalen naar een beeld. Sommige herinneringen hebben we niet voor niets verdrongen. Maar voor nu gaat het er alleen maar om dat je jezelf de ruimte geeft om te kunnen waarnemen. En vergeet niet, oefening baart kunst.
Een vraag die ik regelmatig krijg van cursisten is, hoe weet ik of ik het beeld dat ik zie aan het bedenken ben of dat ik een spontaan visueel beeld krijg? Mijn antwoord is standaard, het maakt niet uit. Een beeld is een beeld. Werk met het beeld dat je krijgt. Wanneer je namelijk aan jezelf gaat twijfelen krijgt je verstand weer de overhand. Je Innerlijke criticus gaat zich er dan mee bemoeien (‘Je doet het niet goed’). Dus pak wat je pakken kan en geef je denken zo min mogelijk de ruimte. Je gaat in de loop der tijd echt wel ontdekken wanneer je spontaan een beeld krijgt (visuele fantasie) of dat je het alleen maar hebt bedacht.
Kunnen visualiseren is niet een must maar het is wel waardevol. Het trainen van je beeldend vermogen gaat samen met het trainen van je 6e chakra. Dit chakra gaat over ‘waarnemen’ in de meest brede zin van het woord. Niet voor niets een belangrijk chakra voor intuïtieve ontwikkeling. Wil je meer met je intuïtie leren werken dan is het zinvol om met visualiseren te beginnen.